"Çocuklar ne zaman yalnız yatmalıdır?" sorusuna verilebilecek kesin bir cevap yok. Çünkü bu durum, çocuğun ve ebeveyninin konforuna ve hazır olmasına göre karar verilecek hassas bir konudur. Eski dönemlere de baktığımızda, çocuğun bir beşiği olurdu. Çocuk doğduğu andan itibaren oraya yatırılır ve anne emzirmek için kucağına alarak bebeğini beslerdi. Buradaki amaç, çocuk çok küçük olduğu için ebeveynin uyurken farkında olmadan ona zarar verme olasılığını ortadan kaldırmaktı. Günümüze geldiğimizde ise ebeveynler uykularının bölünmemesi için bebekleriyle birlikte yatıyor ve emme süreci bitene kadar bebekleriyle uyumayı tercih ediyor.
Olması gereken, bebeğin 6 aya kadar ebeveyniyle aynı odada farklı yatakta, farklı yatak derken anne ve bebeği bir aparatla ayıran yataklar var. Bunlar tercih edilebilir. En geç 2 yaşından sonra da ayrı odada yatmasıdır. Eğer beslenme şekli anne sütü ile değilse öncesinde de ayrı odada yatması psikolojik açıdan bir sakınca doğurmayacaktır. Bu yol hem çocuğun bireyselleşmesi adına hem de ebeveynin çift olarak sürdüreceği yaşantının sağlıklı olması için en doğrusudur.
Bir diğer önemli konu ise, çocuk büyük olmasına rağmen ebeveyniyle yatmak istiyorsa, bu isteğin ardında herhangi bir nedenle çocuklarıyla yeterince vakit geçirmeyen ebeveyn tutumu olabilir. Karanlık korkusu, canavar ya da hayvan korkusu, kardeş kıskançlığı da bu isteği tetikleyebilir. Çocuğun duygusal ihtiyaçları karşılandığında birlikte yatma isteği de kontrol edilebilir. Bunu anlamak için iyi bir gözlemci olmak ve çocukla ne kadar, nasıl zaman geçirildiğini not alarak farkındalık yaratmak gerekir.
Yapın
- Çocuğunuzun neden sizinle yatmak istediğini anlamaya çalışın.
- Çocuğunuzu sürece hazırlayın, önce oyunlarında kendisine benzer çocuklardan bahsedin. Örneğin, “Çok tatlı bir kız varmış, adı Ayşe’ymiş, annesi ve babası ona harika bir oda hazırlamış. Yatağını almak için alışverişe çıkmışlar. Ayşe çok heyecanlıymış, yatağı için mis kokulu bir çarşaf sermiş, kalpli bir gece lambası koymuş.” gibi sözlerle istek duymasını sağlayın. Çocuğunuzla bu ve benzer hikayeler paylaşabilirsiniz. Kendisini neyin beklediğini bilmesi çok önemlidir.
- Sistemli olun. Örneğin, yatağında hikaye okuyarak 3 gün geçirip, sonra odadaki koltukta hikaye okuyarak ilerleyin. Yani zamanla, aşamalı olarak uzaklaştırarak yalnız yatmasını sağlayabilirsiniz.
- Birlikte bir yastık kılıfını boyayarak, güneş, kedi, kalp gibi sevdiği nesneleri çizerek; “Bak bu yastık kılıfı ben yanında yatmasam da sana keyif verecek güzel düşler görmeni sağlayacak.” gibi sözlerle süreci yapılandırabilirsiniz.
- Yanına bir zil koyabilirsiniz. “Bu zili çaldığında hemen yanında olacağım.” demek onu rahatlatacaktır.
- Uykuya geçişte masal anlatabilirsiniz.
- Bir gününüzü anlatabilirsiniz.
- Yastığının altına el feneri koyabilirsiniz.
- Haftada 1 kez anne ya da baba ile birlikte uyuma günü planlanabilir. Sonra bu uyuma günlerinin arasına 10 gün ve 15 gün gibi zamanla genişleyen aralıklar konarak alışma süreci sağlanır.
- Her gece sadece anne ya da sadece baba olmalıdır. Günler anne ve baba arasında paylaşılmalıdır.
Yapmayın
- Sizinle yatma isteğini küçümsemeyin.
- “Korkacak bir şey yok.” gibi cümlelerle korkusunu küçümsemeyin.
- Bu kararı aldıktan sonra tutarsız davranmayın. Bir gün bile birlikte yatarsanız ya da uykuya dalarsanız süreç uzayacaktır.
- Ağladığında pes etmeyin. Aynalama cümleleri kurabilirsiniz. “Ağlıyorsun, üzgünsün” gibi ya da yarın yapacağınız güzel aktivitelerden bahsedip dikkatini dağıtabilirsiniz.
- Uykuya geçişten önce çok hareketli aktiviteler yapmayın.
- Bunu çocuğu ihmal etmek olarak düşünmeyin. Bireyselleşmesi için ayrı yatmaya alıştırmanız gerektiğini bilmelisiniz.
Yukarıdaki önerilerden sonuç alamazsanız değerlendirme seansı almanız çocuğunuzun geleceği için çok önemlidir.
Minnettarım
Zeynep hocam tüm sorunlarımızı çözdü, çocuğumuz kendini buldu. Kesinlikle tavsiye ederim.