Çekingenlik, çocuğun sosyal ortamda kaygı duyması, alay edileceği, zarar göreceği gibi düşüncelere sahip olmasıdır. Örneğin bebeklik döneminde farklı bir ortama girildiğinde annenin göğsüne yaslanması ya da eteğiyle yüzünü kapatması gibi örneklere şahit oluruz. Utangaçlık doğuştan gelebilir. Çocuklar genellikle utangaç doğar. Çevresel faktörler, okul, arkadaş, ebeveyn tutum ve davranışları da utangaçlığın boyutu için birer etkendir. Okul öncesi dönem ve sonrasındaysa öz değer, öz güven eksikliğine bağlı olarak daha da derinleşebilir.
YAPIN
- Yaşına uygun sorumluluklar verin.
- Empati kurarak sizin de zaman zaman bu duyguyu yaşadığınızı söyleyin.
- Farklı bir ortama girdiğinde sizin iletişim becerilerinizi gözlemlemesini sağlayın.
- Sosyal becerisini geliştirmek adına piknik, ev buluşmaları gibi yapılandırılmış ortamlar sağlayabilirsiniz ancak çok kalabalık olmamasına dikkat edin.
YAPMAYIN
- Diğerleriyle kıyas yapmayın.
- “Utanacak ne var ki?” gibi cümleler kurarak duygusunu küçümsemeyin.
- Bir ortama girdiğinde konuşmaya, oynamaya zorlamayın. Zaman verin ve yavaş yavaş alıştırmaya çalışın.
- Çocuğunun belirsizliğe karşı tehlike hissettiğini unutmayın.
- Alay etmeyin.
- Böyle olduğu için suçluluk yaşamasına izin vermeyin.
- Çocuğu konuştuğunda bastıran ve susturan baskıcı bir ebeveyn tutumu sergilemeyin.
- Çocuğun biriyle konuşurken suflör rolünü üstlenmeyin. Konuşmasına imkân sağlayın.
Püf Noktaları
3-6 yaş aralığındaki çocuklarda yüksek derecede görülebilir. Elbette ki çözümü vardır. Arkadaş edinmesini, akademik başarısını, kişilik gelişimini etkilemeden önce uzman desteği almanız gerekir. Temelinde onaylanmama korkusu, yetersizlik ve değersizlik hissi vardır. Bu nedenle tüm yaşantısını etkilemeden önlem almanız gerekir.
Yukarıdaki önerilerden sonuç alamazsanız değerlendirme seansı almanız çocuğunuzun geleceği için çok önemlidir.
Minnettarım
Zeynep hocam tüm sorunlarımızı çözdü, çocuğumuz kendini buldu. Kesinlikle tavsiye ederim.